ဘ၀တန္ဖိုးဆိုတာ

သင္စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခါမွာ ဘ၀က သင့္ကိုရယ္တယ္။
သင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါမွာ ဘ၀က သင့္ကို ၿပံဳးၿပီးၾကည့္တယ္။
သင္သူမ်ားေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘ၀က သင့္ကိုအေလးျပဳတယ္။
ေအာင္ျမင္သူတိုင္းမွာ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ရွိဖူးပါတယ္။

ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုင္းမွာလည္း ေအာင္ျမင္တဲ့ဇာတ္သိမ္းတစ္ခု ရွိပါတယ္။
လြယ္တာက သူမ်ားရဲ႕အမွားကို ေ၀ဖန္အကဲျဖတ္ဖို႔ပါ။
ခက္တာကေတာ့ ကိုယ့္အျပစ္ကို အမွန္အတိုင္းသိျမင္ဖို႔ပါ။
ဘယ္သူမွ အတိတ္ကိုျပန္သြားၿပီး ဆိုးရြားတဲ့အစကို ျပင္လို႔မရပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္တဲ့ အဆံုးသတ္ရဖို႔ အခုခ်က္ခ်င္း စတင္လႈပ္ရွားတာကိုေတာ့
လူတိုင္းလုပ္လို႔ရပါတယ္။
ျပႆနာတစ္ခုဟာ ေျဖရွင္းလို႔ရႏိုင္တာဆိုရင္ ဘာမွစိတ္ပူစရာမလိုပါဘူး။
ေျဖရွင္းလို႔ မရႏိုင္ဘူးဆိုရင္လည္း စိတ္ပူေနလို႔ ဘာမ်ားထူးမွာ မို႔လို႔လဲ။
ဘယ္သူမွ ေသာ့တံမရွိတဲ့ ေသာ့ခေလာက္ကို မဖန္တီးပါဘူး။
အဲဒီလိုပဲ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း အေျဖမရွိတဲ့ ျပႆနာကို မေပးပါဘူး။
အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ဆံုးရႈံးလိုက္ရၿပီဆိုရင္ သင့္မ်က္လံုးေတြကို
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ျပည့္မေနပါေစနဲ႔။
မ်က္ရည္ေတြက သင့္ေရွ႕က ပိုေကာင္းတဲ့ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးတစ္ခုကို
ကြယ္ပစ္လိုက္ပါလိမ့္မယ္။
မ်က္ႏွာကိုျပဳျပင္လိုက္တာ (Changing the Face) ဟာ ဘာကိုမွ ေျပာင္းလဲေစႏိုင္မွာ
မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ အေျပာင္းအလဲကို ရင္ဆိုင္လိုက္တာ (Facing the Change)
ကေတာ့ အရာရာကို ေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္ပါတယ္။
သူမ်ားေတြအေၾကာင္း မေက်မနပ္ ညည္းညဴမေနပါနဲ႔။
ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ေျပာင္းလဲျပဳျပင္လိုက္ပါ။
အမွားေတြက ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္ပင္ပန္းေစပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေတြၾကာလာလို႔ အဲဒီအမွားေတြ စုေပါင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သင့္ကို
ေအာင္ျမင္မႈဆီေခၚေဆာင္သြားမယ့္ “အေတြ႕အႀကံဳ” ဆိုတာ ျဖစ္လာပါတယ္။
က်ရႈံးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲရင့္မႈရွိပါ။
ေအာင္ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ တည္ၿငိမ္မႈရွိပါ။
အပူေပးခံထားရတဲ့ ေရႊေတြဟာအလွဆင္ပစၥည္းေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ထြင္းထုခံထားရတဲ့ ေက်ာက္တံုးေတြဟာလည္း ရုပ္ထုေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင့္ဘ၀မွာနာက်င္မႈခံစားရမႈေတြမ်ားလာေလ သင့္ရဲ႕ တန္ဖိုးတက္လာေလပါပဲ။