သမုဒၵရာထဲတြင္ ငါးမန္းမ်ားႏွင့္အတူ ကခုန္ခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသမီး

ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ အစင္းက်ားမ်ား ေဆးျခယ္ထားသည့္ ဟန္နာဖေရဆာ အေနျဖင့္ ေရကူးဝတ္စံုမွလြဲ၍ အျခား မည္သည့္ အကာအကြယ္ ကိရိယာ တန္ဆာပလာကိုမွ် ဝတ္ဆင္မထားေခ်။ ေရေအာက္တြင္ သူမ ကခုန္ေနခ်ိန္၌ အရွည္ (၁၆)ေပမွ် ရွိေနသည့္ ငါးမန္းႀကီးမ်ား အနီးအနား၌ လွည့္ပတ္ကူးခတ္လွ်က္ ရွိသည္။

အသက္(၃၈)ႏွစ္ရွိ ေမာ္ဒယ္လ္သည္ အတၱလႏၱိတ္ သမုဒၵရာအတြင္း ေရအနက္ ေပ(၅၀)မွ်ထိ ငုပ္လွ်ိဳးကာ သဘာဝအတိုင္း က်က္စားသြားလာေနသည့္ ဧရာမ က်ားငါးမန္းႀကီးမ်ားၾကားတြင္ ျမဴးၾကြ ကခုန္ေနဟန္ ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

က်ားငါးမန္းမ်ားသည္ ငါးမန္းျဖဴမ်ားၿပီးလွ်င္ ကမာၻေပၚတြင္ လူသားမ်ားကို အႏၱရာယ္ အေပးႏိုင္ဆံုး ငါးမန္းမ်ိဳးစိတ္ တစ္ခုအျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ခံထားရသည္။
ယခုဓာတ္ပံုရိုက္ကြင္းသည္ ငါးမန္းမ်ား၏ မ်ိဳးသုဥ္းလုနီးပါး ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရသည့္ အေျခအေနမ်ားကို အဓိက ရည္ရြယ္တင္ျပမည့္ Tears of a Mermaid အမည္ရွိ မွတ္တမ္းဗီဒီယို ရိုက္ကူးမႈ အစီအစဥ္၏ အစိတ္အပိုင္း တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္သည္။
ကမာၻေပၚတြင္ လူသားမ်ား၏ ငါးဖမ္းျခင္းႏွင့္ ဆူးေတာင္ျဖတ္ေတာက္ယူျခင္းတို႔ေၾကာင့္ က်ားငါးမန္း အေရအတြက္ လ်င္ျမန္စြာ ယုတ္ေလ်ာ့ က်ဆင္းလာျခင္းကို မီးေမာင္းထိုးျပရန္ႏွင့္ က်ားငါးမန္းမ်ား၏ စစ္မွန္ေသာ ပင္ကိုဗီဇ ဓေလ့စရိုက္မ်ားကို ထင္ဟပ္ျပသရန္အတြက္ Tears of a Mermaidကို ဖန္တီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဘဟားမားစ္တြင္ (၅)ရက္ၾကာ ရိုက္ကူးရသည့္ အဆိုပါ အစီအစဥ္ မစတင္မီ ဟန္နာအေနျဖင့္ ၿဗိတိန္ရွိ သူမ၏ မိသားစုကိုပင္ ႀကိဳတင္ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာၾကားထားခဲ့သည္။ က်ားငါးမန္းႀကီးမ်ားၾကား အကာအကြယ္ တစ္စံုတစ္ရာ မပါဘဲ ကိုယ္ဟန္ျပ ကခုန္ရမည့္ အစီအစဥ္သည္ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင္း နားလည္ထားသည့္တိုင္ ဟန္နာက စြန္႔စားၾကည့္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

ဓာတ္ပံုမ်ားကို Emmyဆုရွင္ ဓာတ္ပံုဆရာ ေရွာင္ဟင္းရစ္ခ်္က ရိုက္ကူးခဲ့ၿပီး ရိုက္ကြင္းအဖဲြ႕သား အမ်ားစုကမူ ေလွေပၚတြင္သာ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။ (၅)ရက္ၾကာ စိတ္ႀကိဳက္ရိုက္ကူးၿပီးမွ မွတ္တမ္းဗီဒီယိုအတြက္ စိတ္ႀကိဳက္တည္းျဖတ္ႏုိင္မည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ရရွိလာျခင္းဟု သိရသည္။
“ဒီအစီအစဥ္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်က္တုိင္း၊ ဗီဒီယို ျပကြက္တိုင္းဟာ တကယ့္ကို ဆန္းက်ယ္လြန္းတဲ့ ပံုရိပ္ေတြပါပဲ။ ပင္လယ္သမုဒၵရာ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ လံႈ႕ေဆာ္မႈ တစ္ခုအတြက္ ေရွာင္နဲ႔အတူ စြန္႔စားၾကည့္ဖုိ႔ ကၽြန္မ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္ေလ”ဟု ဟန္နာက ရွင္းျပခဲ့သည္။ သူမသည္ (၂)မိနစ္ဆက္တိုက္ အသက္ေအာင့္ထားႏိုင္ၿပီး ထိုအေတာအတြင္း ေရေအာက္သို႔ ငုပ္လွ်ိဳးကာ ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ရိုက္ကူးေရး အစီအစဥ္တြင္ က်ားငါးမန္းႀကီး တစ္ေကာင္၏ ဦးေခါင္းကို လက္ျဖင့္ ထိခုိက္ျပခဲ့သလို ငါးမန္းမ်ား၏ အၿမီးႏွင့္ ဆူးေတာင္မ်ားကို ထိေတြ႕ ေဆာ့ကစားျပခဲ့သည့္တိုင္ စိတ္ထဲတြင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိေၾကာင္းလည္း သူမက ဝန္ခံသည္။
“စိတ္ထဲမွာ အရမ္းပဲ တုန္္လႈပ္ေနမိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရငုပ္လုိက္ၿပီး က်ားငါးမန္းေတြကို ျမင္လုိက္ရတုန္းကေပါ့။ အေရးအႀကီးဆံုးက သူတို႔ရဲ႕ စိတ္အေျခအေန ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆိုတာ နားလည္ထားဖုိ႔ပါ။ က်ားငါးမန္းေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလ သူတို႔ရဲ႕ သြားေတြနဲ႔ ပါးစပ္ကို တစ္ခုခု စူးစမ္းၾကည့္ဖို႔ အသံုးခ်တတ္တယ္။ အဲဒီလို ႀကံဳလာရင္ ဘယ္လို ေရွာင္တိမ္းတတ္ရမယ္ ဆိုတာကို နားလည္ရပါမယ္။ ကၽြန္မတို႔က ေရေအာက္မွာ ေတာက္ေတာက္ပပ အေရာင္မ်ိဳး မဝတ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ အဝတ္အစားေတြကို ငါးမန္းေတြ မ်က္စိက်သြားႏုိင္တယ္”ဟု ဟန္နာက ရွင္းျပခဲ့သည္။
သူမက “ငါးမန္းေတြကို အႏၱရာယ္ကင္းတဲ့ အေျခအေနကေန ဘယ္လိုဘယ္ပံု ထိကိုင္လုိ႔ ရမလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္မ ႀကိဳတင္ သင္ယူထားတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းက ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ရင္ သူတို႔ကို သက္ေတာင့္သက္သာ ထိေတြ႕လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒီခံစားခ်က္ကေတာ့ တကယ့္ကို အံ့ဩစရာပါပဲ။ ႏွာေခါင္းနားကို လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ေပးရင္ သူတို႔အရမ္း ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ သိလာရတယ္”ဟုလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဓာတ္ပံုဆရာ ေရွာင္ကမူ “ဒီဓာတ္ပံု ရိုက္ခ်က္ေတြက အရမ္းထူးျခားပါတယ္။ ဟန္နာက ေရငုပ္ကိရိယာ တစ္ခုတစ္ေလမွ သံုးမထားဘူး။ ေရကူးဝတ္စံုနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ေဆးျခယ္မႈပဲ လုပ္ထားတယ္။ အႏုပညာ အျမင္အရ အျပည့္စံုဆံုး ဖန္တီးမႈ ျဖစ္လာဖုိ႔ပါ။ သူ႔အတြက္ ေရငုပ္မ်က္ႏွာဖံုး၊ အကာအကြယ္ ပစၥည္းေတြ တစ္ခုမွ မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဟန္နာဟာ သူႀကိဳတင္ ေလ့က်င့္ထားတဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ရိုက္ခ်က္တိုင္း အျပစ္အနာအဆာ မရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္”ဟု ခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ဟန္နာက “လူေတြက ကၽြန္မကို ဒီကိစၥမ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ရတာလဲ၊ အသက္အႏၱရာယ္ ရွိေလာက္ေအာင္ စြန္႔စားရတာလဲလုိ႔ ေမးခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ သားစား ငါးမန္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ဟန္ျပဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ကေတာ့ ဘယ္လို တိရစာၦန္မဆို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေဂဟစနစ္ႀကီး မွ်တတည္ၿမဲေနဖုိ႔အတြက္ အေရးပါၾကတာခ်ည္းပဲလုိ႔ ခံယူပါတယ္။ ငါးမန္းေတြဟာလည္း သမုဒၵရာရဲ႕ ေဂဟစနစ္အတြက္ အေရးပါတဲ့ သက္ရွိေတြပါ။ လူေတြအေနနဲ႔ ပင္လယ္သတၱဝါေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝကို ပိုၿပီး ထဲထဲဝင္ဝင္ သိလာေစခ်င္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ငါးမန္းေတြကို လူေတြ ေတြးေတာပံုေဖာ္တဲ့ အျမင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မက ပိုၿပီးေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရွိေစခ်င္တယ္ေလ။ ငါးမန္းေတြဟာ ဉာဏ္ရည္ျမင့္မားတဲ့ သက္ရွိေတြပါ။ အကာအကြယ္ေပးဖို႔ ထိုက္တန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကမာၻေပၚမွာေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ငါးမန္းေကာင္ေရ သန္း(၁၀၀)ေလာက္ သတ္ျဖတ္ခံေနရတယ္။ ငါးမန္းကိုက္လုိ႔ ေသတဲ့လူက တစ္ႏွစ္ကို (၁၅)ေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ တကယ္တမ္း ရက္စက္တဲ့ ဖ်က္ဆီးေရးသမားေတြက ဘယ္သူေတြလဲ။ ငါးမန္းလား၊ လူေတြလား”ဟု ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။
က်ားငါးမန္းမ်ားသည္ အရွည္(၁၆)ေပမွ်ထိ ႀကီးထြားတတ္ၿပီး သမပိုင္းႏွင့္ အပူပိုင္းဇုန္ သမုဒၵရာမ်ားတြင္ ေနထုိင္က်က္စားေလ့ ရွိသည္။ ယင္းတို႔သည္ သမုဒၵရာမ်ား၏ အထင္ကရ ညမုဆိုးမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရၿပီး ညပိုင္းအခ်ိန္မ်ားတြင္ အဓိက အမဲလိုက္ေလ့ရွိကာ ငါးမ်ား၊ ဖ်ံမ်ား၊ ပင္လယ္ငွက္မ်ားႏွင့္ လိပ္မ်ားကို ဖမ္းယူစားေသာက္ေလ့ရွိသည္။